*അദ്ധ്യാപിക*

അന്നെനിയ്ക്കെപ്പോഴും
                      ചിരിയ്ക്കും മുഖം 
അന്യമാകാത്തഭിവാഞ്ചകളും
എന്‍ മുന്നില്‍ , കുതുകികള്‍ ,
നിഷ്കളങ്കര്‍ ,ചേതന;
കണ്‍കളില്‍ സൂക്ഷിക്കുവോര്‍ 
സര്‍വ്വം ശ്രദ്ധയിലാര്‍ജജിച്ചവര്‍
'ഗുരുത്വം' ഇരുത്തമായ് 
പാലിച്ചവര്‍ അന്ന് ;
നിറഞ്ഞ മനസ്സുമായ് പോയി 
ഞാനാ കഴിഞ്ഞ -
കാലത്തിലെയദ്ധ്യാപിക!.
*********************


 കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായ് 
 ഉറഞ്ഞു തുള്ളുന്ന കോലമായ്
 പ്രകമ്പനങ്ങളില്‍ കാതടയ്ക്കും 
 പുതിയ കാലത്തിന്റെ ശാപമെന്നോ?
 *****************************


ഇല്ല കുഞ്ഞേ .നീയിന്നിവിടെയില്ല 
ചിന്തയിന്നെവിടെയോ പാഞ്ഞിടുന്നു 
ഇല്ല,കണ്‍കോണിലായാത്തിളക്കം 
ഉള്ളതായെപ്പോഴുമാമയക്കം
***********************


ഇല്ലതെല്ലും ഭയഭക്തി ബഹുമാനം 
താഴ്ന്നു നീ പോവതായറിയുന്നുവോ?
ഗൗരവത്തില്‍ പടച്ചട്ടയിലെന്‍ സ്നേഹ-
വാത്സല്യങ്ങളകന്നുവെന്നോ?
***********************


പുസ്തകകൂട്ടത്തില്‍ ഭാരമാണോ 
ശക്തിയില്ലാതണയ്ക്കയാണോ?
കൊക്കിലൊതുങ്ങാത്ത മോഹവുമായ് 
തിക്കിത്തിരക്കും പിതാക്കളാണോ
***************************


ചുറ്റും മഥിക്കുന്ന ജീവിതത്തില്‍ 
അര്‍ത്ഥമില്ലായ്മകള്‍ കാണ്‍കയാലോ
എന്തു നീയിത്രയ്ക്കു ക്ഷീണിതനായ് 
ശ്രദ്ധയില്ലാതങ്ങുഴറൂകയായ് ?
***********************




ചിത്തഭ്രമത്തിന്നടിമകളായ് 
ചത്തു ജീവിയ്ക്കുക വേണ്ട മേലില്‍ 
സത്തു കൈമോശം വരുത്തിടാതെ
വിദ്യയില്‍ വിത്തവും നേടുക നീ!
**************************




ഇല്ല,കൈപ്പത്തികള്‍ ചെത്തിയാലും 
ചൂരലൊടിച്ചു കടത്തിയാലും 
വയ്യ,പറയാതെവയ്യ മേലില്‍ 
ഞാനും,വിദ്യ -വിളമ്പുകാരി !!
**********************