ഞെട്ടലോടിന്നു പത്രത്തില്‍ ,കണ്ടു ഞാന്‍
കോടതി ; കുട്ടികള്‍ക്കു 'വളം ' വെച്ചു ,നില്‍പ്പതായ്
ഇന്നു കൈ വിലങ്ങുമായ് ക്ലാസ്സിലായ്
ചെന്നു നില്‍ക്കുവാന്‍ ഞങ്ങളെ വിട്ടിതോ ?
ഇല്ല, ചൂരല്‍ തൊടുവാന്‍ കഴിയില്ല ,നല്ല
കൂച്ചു വിലങ്ങതു നാവിനും
ഇന്നു വിങ്ങും മനവുമായ്‌ ഞങ്ങളോ
ചൂണ്ടി നില്‍ക്കും വിരലുകള്‍ തന്‍ മുന്നില്‍ !
തൂങ്ങി നില്‍ക്കും ഡെമോക്ലസ്സിന്‍ വാളുകള്‍
വാക്കുപോലും ; ഞാന്‍ തൂക്കി മൊഴിയവേ.
ഇല്ല ചൊല്ലുവാന്‍ ' മക്കളെ ' എന്നതും
ആ വാക്കിനും മറ്റോരര്‍ത്ഥമുണ്ടാകുമൊ ?
'കോപ്പി ' ഞാന്‍ കണ്ടു 'പൊക്കു ' കില്‍
നാളെയോ , 'തൂങ്ങി' നില്‍പ്പതു കാണേണ്ടി വന്നിടും
പിന്നെ കോടതി കേറി നിരങ്ങി ഞാന്‍
കോടി ജന്മത്തിന്‍ പാപങ്ങളേറ്റിടും
അപ്പോഴും വിരല്‍ ചൂണ്ടി സമൂഹവും
ചുറ്റുമെത്തിയെന്‍ പത്തിയോ താഴ്ത്തിടും
നല്‍ക്കുലത്തിലെ നായ്ക്കളെപ്പോലവേ
കാണിടാം ഞങ്ങള്‍ തന്നുടെ കൂട്ടരില്‍
എങ്കില്‍പ്പോലുമേ പങ്കിലമാകില്ല ,
തങ്കം പോലെ ജ്വലിച്ചു നില്‍ക്കും 'ഗുരു'
എത്രനാള്‍ ചെയ്ത പുണ്യത്തിന്‍ നേട്ടമോ
അത്ര തന്നെ വിയര്‍ത്തു പണിഞ്ഞതോ ?
എത്ര സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്തു തീര്‍ത്തിതോ
തത്ര ലോകം പണിഞ്ഞങ്ങെടുക്കുവാന്‍
വാക്കും നോക്കുമായന്നും വിദ്യാര്‍ത്ഥിതന്‍
വാക്കും നോക്കുമായന്നും വിദ്യാര്‍ത്ഥിതന്‍
കൂടെയെന്നും 'ഗുരു' നിന്ന കാരണം
ഇന്നിതു പോലെയെങ്കിലും ഈ ലോകം
നില്പതല്ലേ ,മന:സാക്ഷി , ചൊല്ലുക .
ഇന്നു ലോകം 'ഗുരുനിന്ദ' യാലേറെ
തിന്മ കൊണ്ടു നിറയ്ക്കുവതിപ്പൊഴും
വന്നു ചേരുമാ നല്ല ദിനങ്ങള്‍ക്കായ്
നോമ്പു നോറ്റു ഞാന്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുന്നിതാ
പുതുകാലത്തിന്റെയെല്ലാ നോവുകളും അനുവാചകന് അനുഭവപ്പെടുന്ന അര്‍ത്ഥവര്‍ത്തായ കവിത .
ReplyDeleteആശംസകള്‍